Η κοινωνική δράση της Ορθοδόξου Χριστιανικής Γωνιάς (ΟΧΓ) ξεκίνησε τα δύσκολα μεταπολεμικά χρόνια, όταν στο μυαλό της Χρύσως Πέππα ωρίμασε η σκέψη να συστηθεί ένα μετασανατοριακό ίδρυμα για να στεγάσει, να περιθάλψει και να προστατέψει αποθεραπευμένες από τη φυματίωση κοπέλες, που έβγαιναν από το Σανατόριο και των οποίων το μέλλον διαγράφονταν εξαιρετικά δυσοίωνο. Έτσι, το 1945, αρχίζει, σε μικρή κλίμακα, η μετασανατοριακή περίθαλψη κοριτσιών.
Συστήνεται μετασανατοριακός χώρος φιλοξενίας σε νοικιασμένο σπίτι στον Άλιμο, και αργότερα σε ένας δεύτερο στα Μελίσσια. Με τη χάρη του Θεού και τις υπεράνθρωπες προσπάθειες της πρώτης διευθύντριας Τζούλιας Κονταρίνη, το έργο προχωράει με μεγάλη επιτυχία.
Το 1953, με δωρεά της Κατίγκως Πατέρα αγοράζεται οικόπεδο στα Μελίσσια και τίθεται ο θεμέλιος λίθος του Σπιτιού του Κοριτσιού, από την τότε Υπουργό Κοινωνικής Πρόνοιας Λίνα Τσαλδάρη, για τη στέγαση του Μετασανατοριακού Χώρου Φιλοξενίας. Έτσι,αρχίζει η κατασκευή του πρώτου, μικρού, ιδιόκτητου κτηρίου της ΟΧΓ.
Δύο χρόνια αργότερα, με χρήματα που συγκεντρώνουν οι ομογενείς στις ΗΠΑ μετά από προσπάθειες του Β.Βιτσαξή, πρέσβη και ανιψιού της Χρ. Πέππα, ολοκληρώνεται το διώροφο κτήριο του Σπιτιού του Κοριτσιού.
Με την πρόοδο της επιστημονικής έρευνας και την υποχώρηση της φυματίωσης και των σχετικών κοινωνικών προβλημάτων, ο χώρος φιλοξενίας μετεξελίσσεται, μετά το 1957-58, από μετασανοτοριακός σε οικοτροφείο απόρων, ορφανών κοριτσιών και ονομάζεται πλέον «Σπίτι της Χριστιανικής Αγάπης». Τα κορίτσια βρίσκουν εδώ αγάπη και φροντίδα, διδάσκονται το λόγο του Θεού, μορφώνονται, μαθαίνουν κάποια τέχνη, σπουδάζουν και αποκτούν τα απαραίτητα εφόδια για να ξεκινήσουν στο στίβο της ζωής.
Μερικά χρόνια αργότερα αρχίζει και η λειτουργία του «Σπιτιού της Τυφλής Γιαγιάς» σε νοικιασμένο οίκημα κοντά στο κτήριο του «Σπιτιού της Χριστιανικής Αγάπης».
Το 1966, με εισφορές των μελών της ΟΧΓ, συγκεντρώνεται το απαραίτητο ποσό για την ανέγερση, δίπλα στο υφιστάμενο κτήριο, νέας πτέρυγας που θα φιλοξενήσει το «Σπίτι της τυφλής Γιαγιάς» η κατασκευή της οποίας τελειώνει σε ένα χρόνο.
Η Χριστιανική Αγάπη σκόρπισε φως και ζεστασιά στις καρδιές αυτών των γυναικών κάνοντάς τες να νιώθουν ασφάλεια και προστασία, ζώντας μέσα στο πνεύμα του Θεού
Μετά το θάνατο της Τζούλιας Κονταρίνη, η οποία εργάστηκε ακάματα κι αφιέρωσε τη ζωή της στο έργο των οικοτροφείων, τη διεύθυνσή τους αναλαμβάνει η Μαρία Παπαχρονοπούλου. Η Μαρία εργάστηκε με αμέριστη ανιδιοτέλεια κι αγάπη στο έργο του Θεού επί σειρά δεκαετιών. Ήταν η ψυχή του Ιδρύματος, κι ανάλωσε εαυτόν στη διακονία του πλησίον μέχρι την τελευταία ημέρα της ζωής της.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 τα δύο οικοτροφεία συνενώνονται και από τότε αποτελούν απόδειξη ότι η δύναμη της χριστιανικής πίστης, σε συνδυασμό με τη χριστιανική αγάπη προς τον πλησίον, επιτελούν ένα θαυμάσιο κοινωνικό έργο και δίνουν την ευκαιρία σε ευλαβείς και ενάρετους ανθρώπους να προσθέσουν σ’ αυτό τη δική τους προσφορά.
Η Χρύσω Πέππα και η Μαρία Παπαχρονοπούλου τιμήθηκαν από την πολιτεία για την κοινωνική τους προσφορά. Πιο σημαντικό ωστόσο και για τις δυο ήταν να δίνουν παρά να παίρνουν, να προσφέρουν απλόχερα με αγάπη Χριστού.
Το Φεβρουάριο του 1996, φεύγει για την αιώνια πατρίδα η Χρύσω Πέππα. αφήνοντας πίσω ένα τεράστιο έργο κι ένα δυσαναπλήρωτο κενό για όλους μας. Ενάμιση χρόνο αργότερα, τον Ιούνιο του 1997 φτερούγισε για να τη συναντήσει και η αγνή χριστιανική ψυχή της Μαρίας Παπαχρονοπούλου.
Ήδη από το 1984 η Χρύσω Πέππα οραματίστηκε την κατασκευή ενός νέου κτηρίου για την περαιτέρω ανάπτυξη του κοινωνικού και φιλανθρωπικού έργου της Αδελφότητας.
Το 1986 με δωρεά των αδελφών Μεντόρου αγοράζεται το οικόπεδο στην οδό Οδ. Ανδρούτσου 5, με σκοπό την ανέγερση ενός σύγχρονου κτηρίου, το οποίο θα φιλοξενεί ηλικιωμένα άτομα προσφέροντάς τους περίθαλψη, αγάπη, φροντίδα και πνευματική τροφή.
Το 1988 συντάσσονται τα σχέδια του κτηρίου, σύμφωνα με το όραμα της αείμνηστης Χρ .Πέππα, από το πνευματικό της τέκνο, τον κ. Φώτη Διαμάντη, πολιτικό μηχανικό και μετέπειτα πρόεδρο της ΟΧΓ.
Και το οίκημα αρχίζει να κτίζεται, με τη βοήθεια του Θεού, κάτω από τη δική του επίβλεψη και με τις δωρεές και εισφορές των μελών και συμπαραστατών της Αδελφότητας.
Το 1991 ολοκληρώνεται ο σκελετός του κτηρίου και το 1997 οι κατασκευαστικές εργασίες.
Το 2003 αγοράζεται, με δωρεά του Ιδρύματος Στ.Νιάρχος, ο εξοπλισμός του κι αποφασίζεται η μεταφορά των περιθαλπόμενων του Σπιτιού της Χριστιανικής Αγάπης στο νέο κτήριο, το οποίο στεγάζεται έως και σήμερα με τη χάρη του Θεού.
Το Σπίτι της Χριστιανικής Αγάπης, επιστέγασμα της κοινωνικής προσφοράς της Ορθοδόξου Χριστιανικής Γωνιάς, χτίστηκε σε γερά θεμέλια, εξακολουθεί ωστόσο να έχει ανάγκη την υλική και πνευματική συμπαράσταση όλων.
Λειτουργεί ως μία σύγχρονη μη κερδοσκοπικη Μονάδα Φροντίδας Ηλικιωμένων και σύμφωνα με τις παρακαταθήκες της αείμνηστης Χρύσως Πέππα, της οποίας το όνομα φέρει το νέο κτίριο, επιθυμία και στόχος του Διοικητικού Συμβουλίου της Αδελφότητας και της Διοίκησης του Ιδρύματος είναι το κοινωνικό έργο να συμπληρωθεί και να αναδειχθεί με ανάλογο πνευματικό έργο.
Το ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΑΓΑΠΗΣ προσπαθεί, με τη βοήθεια του Θεού, να γίνει ένα Ορθόδοξο, Χριστιανικό, πνευματικό κέντρο, οργανώνοντας ομιλίες, διαλέξεις και ποικίλες εκδηλώσεις για τις περιθαλπόμενες, τα μέλη, τους φίλους και τους συμπαραστάτες του σωματείου «Ορθόδοξος Χριστιανική Γωνιά».
Είναι μια ακόμα σελίδα στην πολύχρονη ιστορία της ΟΧΓ, με όραμα την παρακαταθήκη της πνευματική της μητέρα Χρύσως Πέππα.